12 Νοέμβρη – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ / Προσυγκέντρωση 11:00 Πολυτεχνείο
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ
Η νέα μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βάζει μπροστά τα βάρβαρα μέτρα του 3ου μνημονίου με στόχο να ενισχύσει την κερδοφορία του κεφαλαίου για να ξεπεράσει ο καπιταλισμός την ιστορική του κρίση πάνω στα ερείπια των δικαιωμάτων μας και να συνεχίσουν οι δανειστές και οι τραπεζίτες να κερδοσκοπούν πάνω σε μια κοινωνία που στενάζει.
Προϋπολογισμός φτώχιας. Διάλυση του ασφαλιστικού. Φορολεηλασία για τον λαό και προκλητικές φοροαπαλλαγές στους «επενδυτές». Κατασχέσεις-πλειστηριασμοί. Μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, Εργασιακός μεσαίωνας. Νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο στο δημόσιο, οριστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Συντριβή της μικρομεσαίας αγροτιάς και των ελεύθερων επαγγελματιών. Εξευτελιστική επιτροπεία, ίδια και χειρότερη από ότι μέχρι τώρα.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ!
Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ – ΟΧΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
Το νέο ασφαλιστικό σύστημα που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να ολοκληρώσει την κοινωνική καταστροφή που προκάλεσαν τα μνημόνια στην πλειονότητα της κοινωνίας. Μέσα από πολύπλοκους μηχανισμούς υπολογισμών και «ρυθμίσεων» μετακυλύουν η ευθύνη της ασφάλισης από το κράτος στον/στην εργαζόμενο/η.
Η βασική κατεύθυνση των «ειδικών» ρυθμίσεων, είναι η μείωση όλων των συντάξεων, κατάργηση όλων των προνοιακών επιδομάτων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, προσαρμογή του ύψους της σύνταξης με βάση παράγοντες όχι σχετιζόμενους με τα χρόνια εργασίας του ασφαλισμένου, ενοποιήσεις ταμείων προς τα κάτω και «ειδικές τιμωρίες» για την αποτροπή της πρόωρης συνταξιοδότησης.
Το σχέδιό τους για το νέο ασφαλιστικό απαλλάσσει το κράτος από την ευθύνη που έχει, εξασφαλίζοντας μόνο μια «εθνική σύνταξη» των 200 ευρώ, οδηγώντας σε συντάξεις πείνας. Απαλλάσσει το κεφάλαιο από την συνεισφορά του. Με τα 40 χρόνια δουλειάς αυξάνονται τα όρια σύνταξης και πέρα από τα 67, οδηγώντας τους εργαζόμενους σε δουλειά μέχρι τον τάφο και την νεολαία στην μόνιμη ανεργία.
Ήδη το βάρος της κρίσης οι εργοδότες το μεταφέρουν στις πλάτες των εργαζομένων (με τις μειώσεις μισθών, με τα voucher, τις απολύσεις κτλ.) Η νέα επίθεση στο ασφαλιστικό σύστημα θα σημάνει την ακόμα πιο δραματική αναμέτρηση όλων μας με την άμεση αλλά και μελλοντική μας επιβίωση. Προωθούν την πλήρη κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης και την ανταποδοτική λειτουργία της. Ο καθένας μόνος του θα πληρώνει για την ασφάλισή του.
Σε αυτήν την αναμέτρηση δεν υπάρχουν έτοιμοι μεγάλοι δρόμοι που οδηγούν σε κάποια μεγάλη και εύκολη λύση, όπως έδειξε η πρόσφατη ιστορία με τίτλο «κυβέρνηση της Αριστεράς». Κόντρα στο κλίμα της απογοήτευσης και του «δεν υπάρχει άλλη λύση» που σπέρνουν κυβέρνηση και κανάλια, υπάρχουν δρόμοι, πιο ουσιαστικοί και αποτελεσματικοί, που προτάσσουν την αλληλεγγύη, τη συναδελφικότητα και τη συλλογική αντίσταση, όπως τόσα χρόνια κάνει η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης, που μπορούν να χαλάσουν τα σχέδια των εργοδοτών και των κυβερνήσεων, όπως οι αντιστάσεις ήδη έχουν ξεκινήσει σε λιμάνια, ναυτεργάτες, ΟΤΑ, νοσοκομεία, εμπόριο.
Όλοι-ες στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, 12 Νοέμβρη, ΜΟΥΣΕΙΟ, 10.30 π.μ.
Για να δυναμώσουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, και οι μάχες τους στους χώρους εργασίας και στη γειτονιά. Με συντονισμό των επιτροπών αγώνα, των πρωτοβάθμιων σωματείων, με λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές. Ενάντια στον νέο κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, που βλέπει τους αγώνες σαν εθιμοτυπικές ντουφεκιές.
Σε ρήξη με την πολιτική της κυβέρνησης, τον «μονόδρομο» της εκμετάλλευσης, την ΕΕ και το ΔΝΤ, παλεύουμε για :
– Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Πλήρης ασφάλιση σε εργαζόμενους, ελαστικά απασχολούμενους και σε ανέργους με το κόστος στους εργοδότες και το κράτος. Καμιά σύνταξη κάτω από 900 ευρώ. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία όλα όσα τους έκλεψαν
– Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις στο ύψος του κατώτερου μισθού. Κανονικές προσλήψεις για να σταματήσει το αίσχος της επιδότησης των εργοδοτών και τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας. Μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης και των ωρών εργασίας.
– Αυξήσεις στους μισθούς για να ζούμε αξιοπρεπώς από μία δουλειά. Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων και των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στα επίπεδα του 2009. Όχι στις διακρίσεις ενάντια στους νέους εργαζόμενους.
– Άσυλο και στέγη, στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Νομιμοποίηση όλων, όχι στην «Ευρώπη φρούριο».